Blog

15/12/2023 - Circus en leven in balans - Deel 5 - Op en neer


Mijn plan was om wekelijks een rubriekje te schrijven over circus en leven in balans. Ondertussen is deel 4 al meer dan een maand oud.

Dat is ook deel van circus: de onvoorspelbaarheid (van het leven), zowel voor de toeschouwer als de artiest.


Maar goed, deel 5 dus, een ander aspect in de circuswereld: op en neer.

Of zoals de spreuk in de zaal van Sarakasi zegt: Fighting Gravity Every Day. Voor wie moeilijkheden heeft met Engels: ‘Elke dag vechten tegen de zwaartekracht’.


Bij elke circustechniek doe je wel iets waarbij een voorwerp of een mens het contact met de aarde verliest om iets te doen in de lucht en vervolgens op een gecontroleerde manier terug te landen of opgevangen te worden.

Eventueel om onmiddellijk opnieuw gekatapulteerd te worden voor de volgende truc.

Wat er ook gebeurt in de lucht, dat vraagt allemaal veel voorbereiding en oefening, met letterlijk vallen en opstaan.

Het is alleen door de wil en volharding van de artiest dat er iets spectaculairs naar boven komt (op) en wordt losgelaten op het publiek (neer). Die op en neer tussen haakjes kan je zowel letterlijk als figuurlijk beschouwen.


Dat gezegd zijnde, gaat het er in het leven net zo aan toe, ook zowel letterlijk als figuurlijk. Met alles wat je doet hoop je een stapje omhoog te klimmen (werk, relatie, hobby, …) en er positieve emoties aan over te houden, maar regelmatig val je er ook weer af, met de bijhorende emoties als gevolg. In geval je daar over twijfelt, dat is normaal en een deel van ieders leerproces.

Net zoals een circusartiest veel moet oefenen om de truc die hij in gedachten heeft te laten lukken, zo gaat ieder mens ook door dagelijkse oefeningen (die het leven al dan niet zin geven).


Alles in het leven is met ups-and-downs, en herhaling is oefening en oefening baart kunst.

Doe je circus als hobby, dan leer je met dat proces omgaan, ook weer zowel letterlijk (door te oefenen) als figuurlijk (de frustratie telkens het niet lukt of de blijdschap als het net wel lukt). Iedereen ervaart die frustratie, maar telkens je beterschap ervaart, groeit ook de doorzetting.


Bij Sarakasi bieden we circus voor volwassenen aan … bij interesse kan je altijd een proefles komen volgen.


03/11/2023 - Circus en leven in balans - Deel 4 - Alleen en/of samen


Ik koos voor deze week het thema Alleen of Samen … en kom net tot de bedenking dat ik nu alleen op de trein zit richting Antwerpen voor een 3-daagse circus opleiding over inclusie . Beide thema’s vervat in 1 zin.


Theoretisch gezien is de mens een sociaal wezen en overleven we best in groep. Maar soms wordt het ons allemaal wel eens te veel en te druk en zijn we ook graag alleen.


Naast de persoonlijke voorkeur, aard, familie situatie, hangt ook veel af van je beroep en heb je in je vrije tijd net behoefte om alleen te zijn of onder (andere) mensen te komen.

Kies je als hobby een klassieke team of solo sport, dan hang je daar voor een stuk aan vast.


Bij circus kan het allemaal… bij zowat elke techniek kan je gaan voor solo trucs of trucs met 2 of meer personen, met als enige beperking je eigen creativiteit.

Zelfs de mate van lichaamscontact kan je kiezen zoals je zelf wil, gaande van veilige afstand zoals bijvoordeeld jongleren tot volledig lichaamscontact zoals in acrobatie of acorporté. Dit zijn trouwens typische voorbeelden per techniek, maar het kan ook evengoed omgekeerd.


Ga je liever solo en wil je je concentreren op je eigen lichaam of opgaan in de flow van een repetitieve oefening? Op zich maakt het allemaal niet uit en stel je zelf je grenzen, elke les opnieuw.

Al snel ga je merken dat zowel solo als samen plezant en uitdagend kunnen zijn en elk zijn voordelen en beperkingen heeft.

Circuservaringen die je misschien rust geven in je dagelijkse activiteiten of die je net die extra stap laten nemen om ander werk te gaan doen … tot je die balans vindt die je echt nodig hebt (wat mij is overkomen trouwens).


23/10/2023 - Circus en leven in balans - Deel 3 - Rationeel versus creatief


De balans tussen het rationele en het creatieve bouwt eigenlijk verder op mijn vorige post over linker en rechter hersenhelft. Het rationele zit links en het creatieve rechts. Veel mensen zitten te veel in een van de helften, wat ook weer leidt tot een onbalans van sommige aspecten in hun leven.


Door regelmatig oefeningen te doen zoals jongleren, leg je net meer verbindingen tussen beide hersenhelften en krijg je een betere wisselwerking, althans dat is wat ik denk en lijk te ervaren .


Circusartiesten zijn een mooi voorbeeld van een balans tussen het creatieve en het rationele. Alle trucs die zij doen zijn rationeel, want zij vergen veel oefening en detaillering in een wereld geteisterd door de zwaartekracht. Maar daarnaast beschikken ze over veel creativiteit om, ten eerste, nieuwe trucs te verzinnen, en ten tweede, om ze op een originele samenhangende en leuke manier te tonen aan hun publiek.


In de circuslessen proberen we niet alleen te focussen op het oefenen van bepaalde technieken, maar even goed op het creatieve en dus onze deelnemers aan te moedigen om zelf dingen te proberen. Ik ben meer dan eens verwonderd over de dingen die ik zie in mijn lessen, van zowel jong als oud. Ik leer bijna elke dag zelf nog bij ... en is dat niet de bedoeling van het leven?


Ik denk net aan het volgende dat ik op FB eens heb zien passeren: ‘Iedereen zei dat die truc niet mogelijk was. Toen kwam er iemand langs die dat niet wist en die deed het gewoon.’

Of zoals ik ooit een consultant hoorde zeggen: ‘Ik ben niet gehinderd door enige kennis ter zake’ ... zijn creativiteit werd niet gehinderd door de kennis die hij toch niet had.


Geniet van de werkweek en wees verwonderd over de creativiteit van het leven, want de realiteit heeft die verwondering nodig.

11/10/2023 - Circus en leven in balans - Deel 2 - Links en rechts


Wanneer men het heeft over leven in balans, dan wordt zelden of nooit stil gestaan bij onze linker- en rechter hersenhelften. Er wordt wel heel vaak gesproken over de activiteiten die elke hersenhelft voor zich neemt (zie bijgevoegde tekening voor meer info), maar er wordt niet vaak de link gelegd met de hersenhelften zelf.


Activiteiten zijn 1 ding, maar elke hersenhelft bestuurt ook nog een kant van het lichaam. De linker hersenen besturen de rechter kant van het lichaam, de rechter hersenen de linker kant. Eerlijkheid gebied me om te zeggen dat ik rechtshandig ben en dat mijn linker hersenhelft beter ontwikkeld is dan de rechter helft (alhoewel er daar toch ook een paar sterke kanten zijn).


Toen ik 5 jaar geleden begon met circus, ging de eerste les over jongleren. Plots moest mijn rechter hand een balletje naar de linker hand gooien en omgekeerd. 1 bal heen en weer gooien dat ging nog, maar al snel werden het er 2 en vervolgens 3. Mijn hersenhelften die elk een arm besturen moesten plots heel snel communiceren met elkaar om te zeggen dat er ballen volgens bepaalde banen door de lucht op komst waren van de ene naar de andere hand en omgekeerd. Mijn verstand kon het niet meer vatten.

Toevallig of niet, de week nadien nam ik deel aan een spirituele retraite en heb ik een paar ervaringen gehad die vooral aan mijn rechter hersenen te wijten zijn en die me nog steeds bijgebleven zijn.

Wat wil daar nu eigenlijk mee zeggen?


Bij vele circustechnieken, maar vooral jongleren, ga je beide hersenen trainen in het snel doorgeven van informatie en de beweging van beide handen en armen perfectioneren zodat ze perfect en snel kunnen samenwerken. (Ik heb het dan wel over de jongleertechniek waarbij elke hand een bal gooit - cascade, en niet de (jammer genoeg) meest aangeleerde techniek waarbij de ene hand gooit en de andere doorgeeft - showen).

Ook bij vele andere circustechnieken zijn lesgevers zich bewust van de verschillen en beperkingen van linker en rechter kant en moedigen hun deelnemers aan om beide kanten van het lichaam te oefenen. Het is en blijft een uitdaging, ook nog steeds voor mij, maar wel een interessante.

Met andere woorden, als je die verbinding traint en onderhoud, wat heeft dat dan als effect op je dagelijkse activiteiten?


Gisteren las ik toevallig een hoofdstuk in het boek Homo Deus over mensen wiens verbinding tussen de hersenhelften is weggeknipt om zware epileptische aanvallen te voorkomen. Bizarre situaties zijn het gevolg waarbij elke hersenhelft een eigen leven lijkt te leiden.

Om nog maar eens aan te geven dat het versterken van die verbinding wel eens meer balans en eenheid zou kunnen brengen in je doen en laten.

Uiteraard kan ik (of iemand anders) hier een boek over schrijven, maar ik probeer het graag kort te houden.


02/10/2023 - Circus en leven in balans - Deel 1 - Evenwicht en gronding


Het meest voor de hand liggend wanneer je denkt aan circus en balans zijn natuurlijk de evenwichtstechnieken, zoals ton lopen, bal lopen, koorddans, slackline, eenwieler, enz. Alhoewel ze allemaal betrekking op lichamelijke training en controle, vormen ze tegelijk een basis om op een figuurlijke manier balans en standvastigheid in je leven te brengen.


Bij al deze circustechnieken is vallen uiteraard deel van de techniek, met geen tot betrekkelijk stevige kwetsuren (eigen ervaring) als gevolg, en waarbij je telkens weer recht staat, even bezint, je angsten opzij zet en dan weer verder oefent. Je leert letterlijk vallen en opstaan, je eigen leven weer in de hand te nemen en opnieuw door te gaan.

In ons dagelijks leven gaat het er net zo aan toe, alleen zijn we daar geneigd om de schuld van het vallen in andermans schoenen te schuiven en aan de kant te blijven zitten.


Door al die technieken te trainen oefen je al je spieren van teenkootjes, over enkels, knieën, bekken, wervel tot schouders en armen. Elke techniek vergt een aantal andere vaardigheden die je allemaal onder controle leert te krijgen. Niet alleen oefen je de stabiliteit van al die gewrichten, maar tegelijk ook de flexibiliteit.

Bijvoorbeeld ton lopen: telkens ik de uitleg geef aan deelnemers sta ik het versteld van de tegenstrijdigheid die mijn publiek moet trachten te begrijpen. Om evenwicht te vinden op een ton moet je niet stil blijven staan, maar snelle kleine stapjes nemen die je meer stabiliteit geven. Hoe trager je bent, hoe onstabieler je op de ton staat.

Grappig genoeg is dat een techniek die ook gebruikt wordt in bv. CD-spelers. De laser die de CD uitleest moet heel precies gepositioneerd worden en dat lukt niet door die stil te laten staan boven de snel draaiende CD. Die wordt net aan het trillen gebracht (met heel kleine beweging uiteraard) om hem beter in positie te brengen en te houden.

Een ander begrijpbaar voorbeeld is een surfer die enerzijds met zijn voeten bijna letterlijk aan zijn surfplank plakt, maar anderzijds flexibel op de benen moet staan om het bord onder zijn voeten te laten voortschrijden over de wilde golven van de zee zonder er af te vallen.


Lichamelijke stabiliteit (of flexibiliteit) resulteert uiteraard ook in een betere gronding (letterlijke en figuurlijk verbinding met de aarde), die je nodigt hebt bij veel (spirituele en/of Oosterse) oefeningen en technieken, zoals meditatie, yoga en de vele gevechsttechnieken.

Immers, zonder verbinding met de aarde, is verbinding met het universum als een lamp die niet in het stopcontact zit (die begrijp ik zelf nog niet goed, maar ik vind mijn eigen inspiratie hier best wel grappig).

Als beoefenaar van Lomi Lomi is gronding en stabiliteit uiteraard ook van belang als je de ontvanger op je tafel de nodige energie wil laten voelen en stromen door zijn of haar lichaam.


Ik kan hier nog veel aan toevoegen, maar ik probeer het voorlopig kort te houden.

 

20/09/2023 - Circus en leven in balans - Intro


De circuslessen zijn weer gestart. Het publiek is overwegend jong, maar toch bestaan er ook lessen voor volwassenen en 60+. Het oudere publiek voelt zich echter niet echt geroepen om hun (oude) botten en spieren weer wat te activeren. Ik vermoed hoofdzakelijk uit schrik dat ze niet meer in staat zijn om acrobatische toeren uit te halen. Acrobatische toeren zijn een optie maar zeker geen must. Als er iets is waar circuslesgevers heel veel rekening mee houden dan is het vooral de grenzen van de deelnemers respecteren en daar rekening mee houden. Het is een schoentje dat iedereen zou kunnen passen, als men maar de moeite zou doen om het eens aan te steken.


Met de gezegdes zoals 'je bent zo jong als je je voelt' en 'stilstaan is achteruit gaan' zou menig volwassene zich geroepen moeten voelen om toch nog wat te bewegen, zonder dat daar competitiedrang aan vast hangt. Toen ik op 48 jarige leeftijd startte met circus had ik geen idee waar ik aan begon. Maar 2 jaar later volgde ik al een opleiding tot 'begeleider in de circus technieken' (BIC). Met mijn 50 jaar was ik de oudste deelnemer, maar de pret kon niet op. Ik voelde me plots weer 15 jaar en na 5 dagen voelde ik elke spier in mijn lichaam. Die gevoelens kwamen zo sterk binnen dat ik intuitief onmiddellijk beslist heb om ontslag te nemen en freelance circuslesgever te worden.


Sterker nog, het circuswereldje had iets ... ze hadden een meer spirituele visie op het leven dan de anderen, zonder het zelf te beseffen. Het draait daar meer om leven in balans, niet alleen letterlijk in de circustechnieken, maar ook vooral figuurlijk in hun dagelijkse leven.

En toen ik me wat begon te verdiepen in het woord 'balans' merkte ik heel veel verschillende vormen waarin circus een vorm van balans brengt in je leven. De bedoeling van deze pagina is om elke week een balansvorm te benoemen. De bedoeling is om mensen aan te zetten om circus te proberen. Wordt ik daar rijk van? Nee, en dat is ook niet de bedoeling. Het gaat vooral over mensen bewuster maken hoe je balans in alle aspecten van je leven kan binnen brengen.